Илк сони 1955 йили Буюк Британияда чоп этилган “Гиннесснинг рекордлар китоби” бугун барчага бирдек таниш. Кимдир унинг саҳифаларидан жой олишга умрини бағишласа, бошқа биров бор-будини аямайди.

…Агар ўша куни шамоллаб қолганимда ёки бўлмаса йўлда бирор ҳодиса юз бериб ишимга бора олмаганимда буларнинг барчаси содир бўлмас эдими?

Абдурасул Абдуллаевнинг "Дақиқа қадри" китоби

Шаҳар ортда қолгач, у тезликни маромига етказди. Радионинг қулоғини буради. Карнайдан тарала бошлаган рок мусиқанинг шахдам садолари кайфиятини кўтарди.

Озод Мўъмин Хўжадан фантастика.

Исмоил Шомуродовнинг "Ўлим уйқуси" асари

Исмоил Шомуродовнинг "Кўприк устидаги қиз" ўзига хос қиссани таклиф этамиз.

Исмоил Шомуродовнинг "Қабристонга туташган уй" китобини таклиф қиламиз!

Исмоил Шомуродовдан яна бир ажойиб асар "Мен ва қотил"

Озод Мўъмин Хўжадан яна бир фантастика

Бу пайтда, у давра ўртасида рақиби билан юзма-юз беллашаётганди. Диққати бузилди.

«Тўнғич» — пахтакор робот. «Оқ олтин» етиштиришнинг бутун машаққати унинг гарданида.

Исмоил Шомуродовдан яна бир ўқишли асар.

Болтабой Муҳаммад Қурбондан ажойиб асар.

Тинмай шиддатли ёмғир ёғарди. Шамол ўз кучини намойиш қилиб, ёмғир томчиларини юзимга, эгнимга, шимларимга уриб, ҳамма ёғимни шилта-шалаббо этарди. Совуқ ҳаво баданимга ўтиб, теримни жунжиктирарди.

Аммо, мен бунга писанд қилмай олға қадам ташлайверардим. Мен билардим, ҳозирги пайт бундай юриш руҳиятим учун зарур. Манзилга етиб олсам бўлди – мени иссиқ уй, чой ва хотиржамлик кутмоқда.

Koinot deganda galaktikalar, tumanliklar, “qora tuynuk”lar, yulduzlar, sayyoralar va ulardagi barcha jismlar  tushuniladi.

Koinotning tuzilmasi- milliardlab kichik jumboqlardan iborat ulkan sirdir. Kishilik jamiyatining rivoji davomida koinotdagi ayrim jumboqlarga javob topib, yanada ko‘proq savollar tug‘ilishining guvohi bo‘lamiz va bu jarayon yuzlab  yillar davom etmoqda. 

Кенг ҳовли ёш-қари, хотин-халаж, бола-бақра билан гавжум.

Бир чеккада ўчоқ, қозондан буғ таралади. Ланг очиқ дарвозадан кайвони аёллар кириб келяпти. Дарвозахонада тоғора қўлтиқлаган отин-у хотинлар бир-биридан чўлпиллатиб “муччи” олишяпти.

Сал нарида дугонаси ва доирачи хотин ўртасидаги зар либослар кийган нозикниҳол келинчак соқолли кимсаларга “келинсалом” қиляпти.

Узоқ давом этган иккиланиш, шубҳа ва гумонлардан сўнг ниҳоят, яқин ўтмиш хотираларини битикка айлантиришга қарор қилдим. Аслида бўлиб ўтган ва ўзим мансуб бўлган миллат тақдирида машъум роль ўйнаган ўша кунлар қандай кечган бўлса, шундайлигича баён эта оламанми, йўқми, деган ҳадик иккиланишларимга сабаб бўлганди.
Бироқ, ўйлаб кўрсам, ёзмасликнинг ҳам иложи йўқ. Чунки, ўша давр хотиралари умрим мазмунига айланиб қолганлигини англаб етдим.
Агар киши дунёга келганида унга еб-ичиш, кўпайишдан ташқари яна бошқа бирор вазифа ҳам юкланган бўлса, менга тегишлиси – ўтмиш хотираларини қоғозга тушириш-микин, деган хаёлга бордим.
Чунки улар тунлари алаҳсираб чиқишга мажбурламоқда. Шаҳидларнинг безовта руҳлари довулдай гувиллаб,  тинчлик  бермаётир.