Бу асар жиноят дунёсидаги шавқатсиз муносабатлар тўғрисидадир. Асардаги баъзи персонажлар ва баён этилган воқеалар ёки исмлар ҳаётдаги айрим кишиларга ёки қандайдир ҳодисаларга мос келиб қолса, бу мутлоқо тасодифдир.

Озод Мўъмин Хўжадан яна бир ажойиб фантастика.

Мен сени севаман! Сени бутун борлиғим, вужудим билан шундай севаманки, буни тил билан тасвирлаб бера олмайман.

Фазо бутунлай қоп-қора. Атрофда юлдуз зоти кўринмайди. Кема учяптими ёки бир жойда муаллақ турибдими, билишнинг иложи йўқ. Турли машина ва асбобларнинг сон-саноқсиз чироқчалари, рақамлар устида ликиллаб турувчи кўрсаткичлари бирор маънони англатмайди.

Андроид — одамсифат ақлли робот. Мутахассис бўлмаган кимса унинг ташқи қиёфасидан, юриш-туришидан, гап-сўзларидан “homo sapiens”дан, яъни онгли инсондан фарқ қила олмайди

Озод Мўъмин Хўжадан яна бир фантастика.

Шаҳар ортда қолгач, у тезликни маромига етказди. Радионинг қулоғини буради. Карнайдан тарала бошлаган рок мусиқанинг шахдам садолари кайфиятини кўтарди.

Озод Мўъмин Хўжадан фантастика.

Озод Мўъмин Хўжадан яна бир фантастика

Бу пайтда, у давра ўртасида рақиби билан юзма-юз беллашаётганди. Диққати бузилди.

«Тўнғич» — пахтакор робот. «Оқ олтин» етиштиришнинг бутун машаққати унинг гарданида.

Тинмай шиддатли ёмғир ёғарди. Шамол ўз кучини намойиш қилиб, ёмғир томчиларини юзимга, эгнимга, шимларимга уриб, ҳамма ёғимни шилта-шалаббо этарди. Совуқ ҳаво баданимга ўтиб, теримни жунжиктирарди.

Аммо, мен бунга писанд қилмай олға қадам ташлайверардим. Мен билардим, ҳозирги пайт бундай юриш руҳиятим учун зарур. Манзилга етиб олсам бўлди – мени иссиқ уй, чой ва хотиржамлик кутмоқда.