Ҳикоя қиладиларки, қадим замонида муаззам Бағдод шаҳрида Синдбод исмли бир ҳаммол бўлган экан. У ниҳоятда камбағал, ночор бўлиб, оғир юкларни ташиб юриб кун кечирар экан. Иттифоқо, жуда иссиқ кунларнинг бирида Синдбод юк кўтаравериб чарчаб, терлаб кетибди.

Бир савдогарнинг эшиги олдидан ўтаётса, унинг олди супурилган, сув сепилган, ҳавоси ҳам мўътадил экан. Унинг ёнида кенг бир супа ҳам бор экан. Ҳаммол дам олиб нафас ростлаш учун юкини супага қўйибди. Савдогарнинг эшигидан ёқимли шамол ва хушбўй ҳидлар келибди.

Хаммол супанинг бир четида роҳатланиб ўтирса, дутор, танбур, уд ва ўйин-кулги овозларини, турли ёқимли шеърлар ўқилаётгани, сайроқи қушларнинг кишига завқ бағишловчи овозлари эшитилибди. Улар булбул турларидан бири– қумри хазор, майна каби қушлар экан.