Bir askar yo’lda ketib borardi: Bir-ikki! Bir-ikki! Orqasida xaltasi-yu yonida qilichi. U, urushdan uyiga qaytmoqda edi. Yo’lda unga juda xunuk va qari bir jodugar kampir uchradi. Uning pastki labi ko’kragiga osilib tushgan edi.

—  Salom, askar! — dedi jodugar kampir. — Juda katta xaltang va ajoyib qiliching bor ekan! Chindan ham azamat askar ekansan! Har tomonlama durust ekansan-u, biroq cho’ntaklaring bo’sh ekan. Istasang, senga pul beray, askar!
—  Rahmat, jodugar kampir. Puldan ahmoqlargina bosh tortadilar, — dedi soldat va cho’ntagini tutdi.